Kendime ihanet ettim
Zararlı bir alışkanlıktan ibaret yüreğim
Gözlerine bakmaya bir ömür bile yetmezken
Bir saniyeyi çok görüyor bana.
Sabretmeyi beklerken
Binlerce dua
Bir söz etse kalp krizine sebebiyet verecek oysa
Bilmiyor galiba.
Ama kızmıyorum ona da
Gönlü başkasında sonuçta
Kim bilir ateşler içinde uyanıyodur sabaha
En çokta buna üzülüyorum ya.
Çok mu uzağız birbirimize
Dokunsan ağlayacakmışım gibi.
İki çerçeve arası bu dünya,
Büyük düşler altında,
Arafın tam ortasında,
Geçmişten kalmayım.
Zaman geçmiyor zaman!
Bir umut, bin unut.
Bir keder, ölümden beter!
Umut karanlığıdır gelen gökyüzünden
Ve sevda kuşlarıdır kalbimize seslenen.
Hayat iki dudak arası bir kelime,
Hayaller sınırsız birikti içimizde.
Uyuyunca geçecek ama
Uyanmamak gerekecek.
Bir delinin şiir yazmasıyla başladı herşey.
Neyse ki kırk akıllı okumamıştı.
Yoksa yetmez miydi iki kalp bir olmaya?
Yeterdi elbet,
Yeterdi de kırk akıllı söylemezdi.
İyi de cevabı kim verecek?
Kim verecek! delinin ta kendisi
Delisinin divanesi.
Yaralı dudaklarıyla çocuğunun ıslak yanaklarını öpen bir annenin yüreğindeki; sevgiyi,umudu,şefkati,merhameti ve yaşama sevincini anladığımızda şükretmenin doyumsuz tadına varacağız.
İşte o zaman kafamızın içindeki asi sorular çözülmüş olacak.
Üzgünüz;
Teker teker çıktığımız merdivenleri
İkişer üçer iniyoruz.
Bir bulut bizi seyrediyor,
Dolunay yüzümüze vuruyor.
Yalnızlığı hissediyor yüreğimiz.
Kardan ince eriyoruz,
Müptezel bakışlarda eziliyoruz.
Sanki öylesine yaşıyoruz!
Gökte bulutlar
Bulutlar içinde sen
Bulutlar içimde
Ah seni görebilsem.
